21 ocak mm hımm mm.

"ücra ormanlarda bir haz vardır;
ıssız kıyılarda mest olurum;
kimsenin rahatsız etmediği, bir çevre vardır;
derin denizlerde ve uğultusunda bir şarkı vardır:

 insanı daha az sevmem ama doğayı ondan çok severim..."
 

İçimdeki sahte kişiliği öldürmek için heyecanı doruğa ulaşan bir savaş ve galibiyet sonucu ruhsal dönüşümün başarıyla tamamlanması. Ruhsal dönüşümün başarıyla tamamlanması.. başıboş gezmenin bize her daim keyif verdiğini yadsımamak gerekir. Bu olay düşüncelerimizde geçmişten, baskıdan, kanundan, ve sıkıcı zorunluluklardan kaçışla bağdaştırılmıştır. Mutlak özgürlük elde edilebilmeli, ulaşılabilmeli.. bazı zamanlarda bazı şeylerin nasıl gerçekleştiği ilginçtir. Bazı insanlar aşkı haketmediklerini hissederler. Evet, bazıları böyle hisseder. Geçmişle olan mesafeyi kapatmaya çalışırken, bir boşluğa doğru sessizce uzaklaşırlar. Denizin tek hüneri şiddetli darbeleridir ve arasıra da olsa kendini daha güçlü hissetme şansı...  doğrusu deniz hakkında fazla şey bilmem fakat burada durumun böyle olduğunu biliyorum. Ve yine, hayatta güçlü olmanın çok gerekli değil, fakat kendini güçlü hissetmenin önemli olduğunu, en azından bir kere bile olsa kendini tartmanın, bir kere bile olsa kendini, insanın en saf ve antik koşullarının içerisinde bulmanın, ellerinizden ve kafanızdan başka size yardım edecek birşey olmadan kör ve sağır taşla tek başına yüzleşmenin gerektiğini, biliyorum. Hayatın birdenbire tersyüz olup, bir nehir gibi aniden akış yönünü tersine çevirdiğini ve yokuş yukarı akmaya başladığını hissediyordum. İnsan hayatına aklıselimin hükmedebileceğini kabul edersek, hayatın olasılıkları imha olur. Aslında incindim ama kendimi bunun sorun olmadığıyla telkin ettim. Benim onu, ondan haber alamamaya veya bilmemeye katlanacak kadar çok sevdiğimi biliyordu. Ve bu, bir kızgınlıktan, çok daha fazlası olduğunu hatırlamama yardımcı oluyordu. Yalın güzellik vazgeçmek için fazla güzel. Yalın güzellik.. affettiğinde sevgi duyarsın ve sevgi duyduğunda da aydınlanırsın. Şu anda düşünüyorum; sesi şimdi nasıldır acaba? yanımda olsa şu anda nelerden bahsederdi? uzansak, bana sarılıp, bacaklarını bacaklarıma koyarak uyuklar mıydı? farkına vardım ki, düşüncelerimi kelimelere dökmek gittikçe anlamını yitiriyordu. Mutluluk sadece paylaştığında gerçektir. Ya yüzümde gülümsemeyle kollarınıza koşuyor olsaydım? o zaman siz de benim şu anda gördüklerimi görür müydünüz?

[günlük zımbırtısı] içinden çıktı