14 ağustos böcüğü. Requiem for a dream filminin hiç de teknik olmayan bir açıklaması:

Requiem for a dream bence esrar, eroin, speed gibi uyuşturucu maddelerin anlatıldığı bir film değil. Her çeşit bağımlılıkla ilgili bir film. Uyuşturucunun ne olduğunun önemi olmadığını göstermeye çalışıyor bizlere. Bu şey, televizyon, kahve veya umut olabilir. Herşeyin potansiyel bir uyuşturucu olduğu anlatılıyor filmde. Darren Aranofsky, söylemek istediklerini bu filminde çok sert bir şekilde ifade ediyor.

Filmi izledikten sonra iki sonuç çıkıyor. filmden nefret ediyorsunuz ya da filmi çok beğeniyorsunuz. ben bu filmi ilk kez cine5''te izlemiştim ve ilginçtir ki filmi çok sevmemiş olmama rağmen yerimden uzun süre kalkamamıştım. Hayalleri ve umutları olan dört karakter var. Fakat acı gerçeklik onları yavaşça yok ediyor. Requiem for a dream''in türü Darren Aranofsky''nin tanımıyla bir ''şehirsel korku'' filmidir. Oldukça korkunç ama klasik anlamda canavarlarla korkutmuyor. İnsanların hayalleri kabuslara dönüşüyor. Bu filmde güzel hikayeler, hoş espriler, mutlu sonlar ve hikayeyi yumuşatıcı sahneler yok. Hayatın gerçeklerini ve geçilmemesi gereken çizgiyi geçen karakterlerin başlarına gelenleri olabilecek en sert şekilde görüyoruz. Filmdeki karakterlerin küçük istekleri var. Kırmızı bir elbiseyi yeniden giyebilmek, bir televizyon şovunda kısa süre görünmek, bir iş veya bir sevgili. Hepimizin gece yatağımıza uzandığımızda aklımızdan geçen küçük ama hayatımızı etkileyecek yapıda hayaller. Fakat bu insanlar için bunlar ulaşılmaz istekler haline geliyor. Olayların gidişatını değiştirmek istiyorlar ama bunu engelleyemiyorlar. Olaylar bu şekilde gelişirken Clint Mansell''in müziğindeki her nota adeta içimize işliyor. Filmde ilgimi çeken bazı sahneler oldu. Filmin ortalarında Harry ile annesinin konuştuğu bir sahne var. Filmin içinde sürekli bir müzik olmasına rağmen o sahnenin çok sessiz ve sakin olması dikkatimi çekti. bunun dışında dikkat edilirse eğer, filmde kırmızı renk sadece Sara Goldfarb(anne)''ın giysisinde, saçında ve Harry''nin hayalinde kullanılıyor. Aronofsky bunu, rengin etkisini arttırmak için özellikle yaptığını söylemiş. Bu adamda bir David Lynch''lik seziyorum ama hadi hayırlısı.

[paslı kavanozdaki beyin] içinden çıktı